"Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ"

         Επιστολή στην εφημερίδα  τα "Νέα της Αιγιάλειας".

         κ.   Διευθυντά,

         Παρακολούθησα με πολύ ενδιαφέρον τη στήλη στην εφημερίδα σας με τίτλο «Η άλλη πλευρά του λόφου», όπου σε συνέχειες  ο παλαιός πρωταθλητής των μεσαίων αποστάσεων  Γιάννης Χρυσανθόπουλος,  εξιστόρησε την πορεία του από απλός αθλητής έως καταξιωμένος προπονητής με πολλές επιτυχίες  εντός και εκτός Ελλάδος.

            Άλλοτε  διακωμωδώντας καταστάσεις και άλλοτε αυτοσαρκαζόμενος  διηγείται με κάθε λεπτομέρεια   εμπεριστατωμένα στιγμιότυπα της διαδρομής του.

            Είχε αφενός τη χαρά μέσα σε δύο χρόνια  ( 1962 μέχρι το 1964),  από 35^ος Έλληνας  στα 1500μ  να γίνει 1^ος   και αφετέρου την αίσθηση του ανεκπλήρωτου ονείρου,  αφού οι περιγραφόμενες  ατυχίες τού στέρησαν αυτό που ήταν στις δυνατότητές του , ένα μετάλλιο δηλαδή σε πανευρωπαϊκό ή παγκόσμιο επίπεδο.

           Μπορεί  ωστόσο ο ίδιος να αισθάνεται άτυχος, με την ιδιότητά του όμως ως  προπονητής (αδειοδοτημένος  από τη της Γ.Γ Αθλητισμού), το Αίγιο κέρδισε τη χρυσή 15ετία της Ε.φ.Α. κατά την οποία  πολλά παιδιά της πόλης μας πέτυχαν διακρίσεις  σε πανελλήνιο και βαλκανικό επίπεδο.

           Δεν έπαψε ποτέ να είναι πρόθυμος, διεκδικητικός,  ενθουσιώδης και με υπερευαισθητοποιημένες  κεραίες σε ό,τι αφορά τον κλασσικό αθλητισμό. Έγινε συνιδρυτής και συμπαραστάτης του «Αθηνόδωρου» , αρθρογράφος στον τοπικό τύπο με άλλοτε επίκαιρη και άλλοτε ιστορική αρθρογραφία, αλλά και συγγραφέας του βιβλίου «Ο κλασσικός αθλητισμός στο Αίγιο».  Ένα βιβλίο,   αποτέλεσμα μακροχρόνιας και συστηματικής δουλειάς , που βάζει σφραγίδα ιστορική,  αναδεικνύοντας   και φωτίζοντας    πρόσωπα της τοπικής μας κοινωνίας   υπό το πρίσμα των επιδόσεών τους στο στίβο.

            Έχω  ξαναγράψει στον τοπικό τύπο ότι  το πρόσωπο της πόλης δεν είναι μόνο οι δρόμοι και οι πλατείες αλλά οι άνθρωποι που την κατοικούν. Πιστεύω  ότι ο  «κυρ Γιάννης»  δικαιούται τουλάχιστον την ηθική αναγνώριση από θεσμικούς φορείς της πόλης μας έστω τυπικά , αφού έπρεπε ήδη να έχει επιστρατευτεί τιμητικά και ουσιαστικά στις διαδικασίες εκείνες του δήμου και στα όργανα όπου παράγεται πολιτική  για τον αθλητισμό και τη νεολαία.

                  θα ήθελα κλείνοντας  να τον ευχαριστήσω για άλλη μια φορά για το έργο που έχει προσφέρει στην πόλη μας και ιδιαίτερα σε όσους υπήρξαμε αθλητές του και να συγχαρώ κι εσάς που φιλοξενείτε θέματα που αφορούν το στίβο στο Αίγιο.

ΥΓ.          Από το παρελθόν διδασκόμαστε πώς να προετοιμάζουμε το μέλλον. Μπορεί να απολαμβάνουμε στο δημοτικό στάδιο Αιγίου την τοποθέτηση ελαστικού τάπητα, νέου στρώματος ύψους και άλλου αθλητικού εξοπλισμού αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι από πίσω κρύβονται  μακροχρόνιες , επίμονες πιέσεις και παρεμβάσεις πολλών ανθρώπων  και συλλόγων. Αναφέρω ενδεικτικά  τον κ. Γιάννη Χρυσανθόπουλο, τον κ. Πέτρο Δαδιώτη και τον «Αθηνόδωρο» που δεν κουράστηκαν  να νύττουν τους εκάστοτε αρμοδίους της πολιτείας.

                     Το Αίγιο όμως αξίζει πολλά περισσότερα. Αφού « καταφέραμε», υποδομές όπως το δημοτικό στάδιο και το κλειστό γυμναστήριο, να τα απομονώσουμε μεταξύ τους και να τα εγκλωβίσουμε μέσα σε κατοικίες,  χωρίς δυνατότητες ανάπτυξής τους και σύνδεσής τους προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις σύγχρονες ανάγκες άθλησης, υπάρχει η ανάγκη να αναδιαμορφωθεί ο χάρτης των αθλητικών εγκαταστάσεων ατενίζοντας το μέλλον  .  

               Η πόλη μας διαθέτει και ικανό επιστημονικό δυναμικό και δημοτικούς παράγοντες που έχουν δείξει δυνατότητες να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν μεγάλα έργα που αν ενώσουν τις δυνάμεις τους με τα αθλητικά σωματεία,  (που ασφυκτιούν στις υπάρχουσες αθλητικές εγκαταστάσεις), είναι δυνατόν να υποδείξουν να σχεδιάσουν και να δημιουργήσουν  όλοι μαζί ένα ενιαίο  σύγχρονο αθλητικό κέντρο με προδιαγραφές  από το μέλλον και για το μέλλον που θέλουμε.

                Εάν παράλληλα προσανατολιστούμε και στην υλοποίησης της ιδέας  να δημιουργηθεί περιαστικό  άλσος, είναι δυνατό το Αίγιο με τη μοναδική γεωγραφική θέση και το φυσικό κάλλος που διαθέτει να γίνει πρότυπο καθημερινής ζωής  που  δε θα “διώχνει”   τους πολίτες του και ιδιαίτερα τους νέους ,  ενώ θα μπορεί να γίνει σημαντικός πόλος έλξης   με οφέλη που ξεπερνούν τα όρια των σημερινών δυνατοτήτων της οικονομίας του, ενεργοποιώντας νέα εδάφη αναπτυξιακής δυναμικής. Ανεξάρτητα δε και από αυτά η υγεία σε όλες της  τις διαστάσεις σωματική, ψυχική, πνευματική και κοινωνική είναι  από μόνη της   η  υπεραξία  που  επιστρέφεται στην κοινωνία που επενδύει  στον αθλητισμό.

                                                                    Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

                                                                                Άγγελος  Ιατρόπουλος