ΕΠΕΙΔΗ Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ...ΠΟΙΗΣΗ

Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν
μια μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης·
«...Aλλοίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω,
πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα·
κι απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι
ποτέ δεν θ’ ανεβώ ο δυστυχισμένος.»
Είπ’ ο Θεόκριτος· «Aυτά τα λόγια
ανάρμοστα και βλασφημίες
είναι.
Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο,
πρέπει νάσαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
(Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ: Το πρώτο σκαλί)

ΕΠΕΙΔΗ Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ...ΠΟΙΗΣΗ

28/1/19

ΚΛΕΙΣΤΟΣ ΣΤΙΒΟΣ - ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΙΔΕΣ

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΥ ΠΟΥ ΜΕΤΕΙΧΑΝ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΙΔΕΣ ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΣΤΙΒΟΥ ΤΟΥ ΣΕΓΑΣ ΓΙΑ ΤΟ 2019

ΚΩΣΤΑΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ



Εντυπωσίασε στα 3.000 μ. με επίδοση 8.45.36 αλλά και στα 1.500 μ που αγωνίστηκε 90 λεπτά αργότερα με επίδοση 4.04.45  κατά τη διάρκεια της ημερίδας που έγινε την Παρασκευή που πέρασε στο Σ.Ε.Φ. Έκανε και στα δύο αγωνίσματα ατομικό ρεκόρ. Είχε να τρέξει 3.000 μ  από τότε που ήταν μαθητής της Β΄ Γυμνασίου (9΄38΄΄), το δε ατομικό του ρεκόρ  στα 1.500 μ,στον ανοικτό στίβο (4΄05΄΄50), το είχε πετύχει όταν ήταν μαθητής της Α΄ Λυκείου, στους πανελλήνιους σχολικούς αγώνες το 2014.  Έχει καταφέρει να ανέβει στο βάθρο  σχολικών πανελλήνιων  αγώνων άλλες τέσσερις φορές και μία στη συνάντηση εθνικών ομάδων στίβου παίδων Ελλάδας- Κύπρου. Πέρυσι αγωνίστηκε και ως ποδοσφαιριστής στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα με ομάδα της Λάρισας. Φέτος (είναι ήδη τριτοετής  φοιτητής στην Ιατρική σχολή της Λάρισας), επέστρεψε αποκλειστικά στο στίβο υπό την καθοδήγηση του Ακη Αναγνώστου και ήδη δείχνει ότι βρίσκεται σε δρόμο νέων μεγαλύτερων επιτυχιών.






ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΜΠΟΥΛΑΣ










Σημείωσε σπουδαία επίδοση 8,57,97 στα 3.000 μ.  κλειστού στίβου, (ατομικό ρεκόρ), σε συνέχεια ανάλογης  εμφάνισης στα 10.000 μ. τον περασμένο Δεκέμβριο στα Λιοφίλεια, που και πάλι είχε πετύχει μεγάλο ατομικό ρεκόρ( 32, 52,87). Το 2017 έχει κερδίσει το ασημένιο μετάλλιο 
στα 10.000 μ. εφήβων.
Είναι πρωτοετής φοιτητής του Μαθηματικού Πάτρας και γυμνάζεται από τον περασμένο Σεπτέμβριο με τον Ακη Αναγνώστου. 







ΣΠΥΡΟΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ



Δεν έχει καταφέρει ακόμα να πρωταγωνιστήσει σε αγώνες στίβου και να πετύχει τις επιδόσεις που επιθυμεί, παρ' ότι στο παρελθόν έχει ανέβει 5 φορές στο βάθρο των νικητών σε πανελλήνια πρωταθλήματα και έχει συμμετάσχει 2 φορές σε αποστολές με την εθνική ομάδα. Η καλύτερη ως τώρα στιγμή της αθλητικής του πορείας ήταν η πρώτη θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου εφήβων το 2015 έναντι πολύ αξιόλογων αθλητών που συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν έως σήμερα. Είναι φοιτητής στο 5ο έτος της Ιατρικής Πατρών και γυμνάζεται κι αυτός με τον Ακη Αναγνώστου από τον περασμένο Σεπτέμβριο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ




Πέτυχε νέο ατομικό ρεκόρ κλειστού στίβου στο κλειστό προπονητήριο  του Αγίου Κοσμά χθες στη σφαιροβολία με επίδοσή 14,50μ.
Κατέχει το ρεκόρ συλλόγου με επίδοση στον ανοικτό στίβο 14,83 από  πέρυσι στο ίδιο αγώνισμα αλλά και στη δισκοβολία, τη σφυροβολία και το ακόντιο. Είναι απόφοιτος ΤΕΦΑΑ Αθηνών και προπονητής βόλευ. Προπονείται μόνος του και πραγματοποιεί προπονητικές βολές σε κτήματα αφού στο Αίγιο δεν υπάρχει προπονητήριο ρίψεων.


ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ





Με επίδοση 7'40" στα εξήντα μέτρα έκανε ατομικό ρεκόρ και έπιασε το όριο συμμετοχής στο πανελλήνιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου. Ήταν πρώτος πέρυσι στο έξαθλο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα κ16 που έγινε στη Χαλκίδα. Μετέχει   στην ομάδα  κ16  ποδοσφαίρου του Παναιγιαλείου. Είναι μαθητής της Α΄Λυκείου και φέτος θα αγωνίζεται στο δέκαθλο. Προπονητής του στο άλμα επί κοντώ είναι ο Παναγιώτης Μαυρουδάκης ενώ στις ρίψεις έχει και τη βοήθεια του θείου του Γιώργου Ιατρόπουλου. Την κύρια προπονητική ωστόσο καθοδήγηση σε όλα τα επι μέρους αθλήματα του δεκάθλου δίνει ο Νίκος Τσιοφύλλας.

26/1/19

Ο πρωταθλητισμός με οικονομικούς όρους.


    "Εάν ο πλούτος ήταν αποτέλεσμα της εργασίας όλοι οι εργαζόμενοι θα ήσαν πλούσιοι." (Προυντόν).


        
        Πόση υπομονή μπορεί να κάνει ένας εργάτης όταν δεν αμείβεται ικανοποιητικά ή όταν καθυστερεί η πληρωμή του, ή όταν πληρώνεται με ομόλογα και υποσχετικές δίχως να λαμβάνει ούτε τα απαραίτητα  για την κάλυψη ζωτικών καθημερινών του αναγκών; Και πώς να αποφύγει τη σύγκριση με συναδέλφους στον ίδιο ή άλλο εργασιακό χώρο που κατορθώνουν με την ίδια ή και λιγότερη δουλειά να απολαμβάνουν καλύτερες πληρωμές; Πολλά συστήματα προσπάθησαν να περιγράψουν  τη σχέση του πλούτου και της εργασίας και να εξηγήσουν το γεγονός της αναντιστοιχίας αυτής σε όλο τον ιστορικό βίο του ανθρώπου, αλλά κανένα δεν κατόρθωσε έως σήμερα να τη θεραπεύσει.
         Οι όροι που περιγράφουν την εργασία, την αμοιβή και γενικότερα την οικονομία, μπορούν κάλλιστα να περιγράψουν και  τη σχέση του μόχθου των αθλητών και των  επιδόσεων στο άθλημά τους.
         Η κληρονομιά, (το ταλέντο όπως εκφράζεται με την φυσική κατάσταση, την  υγεία, τη θέληση, την εργατικότητά, την επιμονή και την υπομονή) και  το περιβάλλον έμψυχο και άψυχο είναι οι δύο πυλώνες που θα καθορίσουν αποφασιστικά την εξέλιξη της θέσης τόσο στον οικονομικό τομέα, όσο και στον αθλητικό.
        Αν κάποιοι ωστόσο θα πληρώνονται μετρητοίς ή με δόσεις, με σταθερό μισθό ή με γενναίες προκαταβολές και  γενναίες πιστώσεις και κάποιοι άλλοι θα είναι διαρκώς χρεωμένοι, όταν άλλοι τυχαίνει να είναι «εισοδηματίες», αυτό θα είναι είτε θέμα συμφωνίας (κοινωνικό συμβόλαιο), ή «ανωτέρας» θέλησης ή βίας.
          Στην οικονομία όπως και στον αθλητισμό δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Ακόμα και στις παραβολές των εργατών του "Αμπελώνος" και του "Ασώτου υιού", ανατρέπεται η κοινή αίσθηση περί δικαιοσύνης. Μήπως τελικά το «δίκαιον όφλημα» είναι η ίδια η διαδρομή, το ταξίδι  και όχι οι ενδιάμεσες στάσεις ή οι ενδιάμεσοι σταθμοί , ούτε καν αυτός ο τελικός προορισμός;

(Αφιερωμένο στους αθλητές που έχουν ανέβει στο τραίνο του πρωταθλητισμού με την  ευχή να απολαμβάνουν με την καβαφική έννοια το ταξίδι, ανεξάρτητα από τους ενδιάμεσους σταθμούς και τον τελικό προορισμό. Τους θαυμάζουμε και τους ευχαριστούμε.)

15/1/19

GROUP-AKI


              Είναι γνωστό ότι οι αθλητικοί σύλλογοι και ιδιαίτερα οι επαρχιακοί «απολαμβάνουν» σχεδόν ολοκληρωτικά και κατ’ αποκλειστικότητα τους αθλητές που αναδεικνύουν, ως την ηλικία όμως των 18 ετών. Σ’ αυτή την ηλικία, όπως είναι φυσικό οι προτεραιότητες και οι στόχοι είτε αλλάζουν, είτε αναβαθμίζονται.
               Η πλειοψηφία των αθλητών αυτής της ηλικίας θα επιλέξει να διακόψει τον αγωνιστικό αθλητισμό απότομα ή σταδιακά. Οι σπουδές και η εργασία γίνονται το πρώτο ζητούμενο. Η ανάγκη της επαγγελματικής καταξίωσης και κατ’ επέκταση της οικονομικής ανεξαρτησίας , απορροφά κάθε προηγούμενη ανάγκη για διάκριση στον αθλητισμό.
             Επιπρόσθετα υπάρχει η ανάγκη  του επανακαθορισμού των επιθυμητών προσώπων,