Έχω ξαναγράψει στις σελίδες αυτού του blog για τον χαρισματικό Άγγελο Βασιλείου. Αφορμή τώρα πήρα από τη συνέντευξη που έδωσε στο "protagon.gr".Είναι κάποια σημεία που νομίζω αξίζει να επισημανθούν για όσους τουλάχιστον ψάχνουν να μάθουν τα " μυστικά " της επιτυχίας.
«Κανείς από τους γονείς μου δεν είναι αθλητής και κανείς δεν ήθελε να ασχοληθώ με τον αθλητισμό».
«Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα ‘‘περίεργα’’. Μικρός είχα άσθμα μεγάλου βαθμού. Με παρότρυνε λοιπόν ο γιατρός να πέσω στην πισίνα γιατί δεν μπορούσα να τρέξω. Είπε στους γονείς μου να ξεκινήσω στην ηλικία των πέντε. Εγώ όμως έβλεπα από πιο μικρός τον αδερφό μου να κολυμπάει και ήθελα να ξεκινήσω και εγώ. Ετσι άρχισα το κολύμπι από τριών ετών και θυμάμαι ότι πάντα ήθελα να κερδίζω. Ακόμα και όταν έχανα, έβρισκα μία δικαιολογία ότι η γραμμή του τερματισμού ήταν λίγο πιο μακριά για να συνεχίσω»
«Το ταρτάν αυτό που βλέπεις δεν είναι κατάλληλο για να κάνουμε στίβο και σκέψου ότι βρισκόμαστε στις καλύτερες εγκαταστάσεις της χώρας. Ακόμα και στο σκάμμα με το χώμα έχουν φυτρώσει χόρτα... Αμα ένας αθλητής έρχεται εδώ κάθε μέρα είναι θέμα χρόνου να βγάλει κάποιο πρόβλημα τραυματισμού».
«Εδώ στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι που πεινούν και θα βρεθούν λεφτά για να φτιαχτεί ένα ταρτάν;»
«Προσωπικά δεν θέλω να βγάλω χρήματα από τον αθλητισμό. Δεν με ενδιαφέρει να γίνω επαγγελματίας. Οπως είχε πει και ο τσέχος δρομέας Εμιλ Ζάτοπεκ, «ένας αθλητής δεν μπορεί να τρέχει με τα λεφτά στις τσέπες του. Πρέπει να τρέχει με την ελπίδα στην καρδιά και τα όνειρα στο κεφάλι του».
«Για μένα αποτελεί κίνητρο το γεγονός ότι δεν γεννήθηκα καλύτερος από κάποιους. Και αν έγινα καλύτερος από μερικούς είναι επειδή εγώ το προσπάθησα. Και αφού έχω φτάσει σε αυτό το σημείο ενώ όταν ήμουν τριών δεν μπορούσα να πάρω αναπνοή, ποτέ δεν ξέρεις τι άλλο μπορώ να κάνω».
«Εγώ δουλεύω πολύ το παρόν και προσπαθώ να διαμορφώσω ο ίδιος το μέλλον μου. Μπορεί να μην γίνω ποτέ σπουδαίος αθλητής αλλά ευχαριστώ τους προπονητές μου για όσα μου έχουν δώσει. Εγώ έγινα αθλητής και άνθρωπος μυρίζοντας το ταρτάν. Αυτό το φθαρμένο πράγμα που βλέπεις με έκανε αυτό που είμαι σήμερα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου