Είναι
γνωστό ότι οι αθλητικοί σύλλογοι και ιδιαίτερα οι επαρχιακοί «απολαμβάνουν» σχεδόν
ολοκληρωτικά και κατ’ αποκλειστικότητα τους αθλητές που αναδεικνύουν, ως την
ηλικία όμως των 18 ετών. Σ’ αυτή την ηλικία, όπως είναι φυσικό οι
προτεραιότητες και οι στόχοι είτε αλλάζουν, είτε αναβαθμίζονται.
Η
πλειοψηφία των αθλητών αυτής της ηλικίας θα επιλέξει να διακόψει τον αγωνιστικό
αθλητισμό απότομα ή σταδιακά. Οι σπουδές και η εργασία γίνονται το πρώτο ζητούμενο.
Η ανάγκη της επαγγελματικής καταξίωσης και κατ’ επέκταση της οικονομικής
ανεξαρτησίας , απορροφά κάθε προηγούμενη ανάγκη για διάκριση στον
αθλητισμό.
Επιπρόσθετα
υπάρχει η ανάγκη του επανακαθορισμού των
επιθυμητών προσώπων,
κοινωνικών ομάδων και χώρων πολιτιστικής αναστροφής που θα επιτρέπεται να προσθέτουν χρώματα -κάποιες φορές ανεξίτηλα- στον πίνακα της ενηλίκου ζωής του καθενός, διαμορφώνοντας έτσι ανάλογα τη διαχρονική αξία του.
κοινωνικών ομάδων και χώρων πολιτιστικής αναστροφής που θα επιτρέπεται να προσθέτουν χρώματα -κάποιες φορές ανεξίτηλα- στον πίνακα της ενηλίκου ζωής του καθενός, διαμορφώνοντας έτσι ανάλογα τη διαχρονική αξία του.
Υπάρχει
ωστόσο μία μερίδα που κατορθώνει να
συνεχίζει τον αγωνιστικό αθλητισμό εξισορροπώντας τις παραπάνω κοινές
ανάγκες με την ανάγκη της αθλητικής
καταξίωσης με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ο καθένας έχει θέσει για τον
εαυτό του.
Ο
Αθηνόδωρος δε θα μπορούσε να είναι η εξαίρεση του κανόνα. Είναι πολλοί οι αθλητές του που παρότι πέρασαν μόνο 10 χρόνια καλλιέργειας του αγωνιστικού
αθλητισμού στο σύλλογο, έφτασαν στα 18 τους χρόνια και δεν συνεχίζουν πλέον. Κάποιοι είχαν την τύχη μάλιστα να ανεβούν στα βάθρα των νικητών σε
πανελλήνιους αγώνες και είχαν και συμμετοχή με την εθνική ομάδα στις
αντίστοιχες ηλικιακές τους κατηγορίες.
Ωστόσο
δεν είναι λίγοι οι αθλητές μας που
συνεχίζουν να κάνουν περήφανο τον Αθηνόδωρο ακόμα κι αν πλέον αγωνίζονται κάτω
από την ομπρέλα άλλων συλλόγων είτε
επειδή οι νέοι σύλλογοι έχουν έδρα στην πόλη των σπουδών και της εργασίας τους, είτε
γιατί μπορούν να προσφέρουν πιθανότατα μεγαλύτερη υποστήριξη.
Κάτι
ξεχωριστό ωστόσο αποτελεί η περίπτωση τριών αθλητών μας που επέλεξαν να
συνεχίσουν τον πρωταθλητισμό χωρίς να
μεταπηδήσουν σε άλλο σύλλογο παρ’ ότι είναι φοιτητές σε άλλες πόλεις και
παρ’ ότι λαμβάνουν εδώ και 4 μήνες προπονητική καθοδήγηση από τον
Θεόδωρο (Άκη) Αναγνώστου που ανήκει στο σύλλογο «Α.Ο Δρομέας Αμαρουσίου».
Το
γκρουπ αυτό αποτελούν οι Σπύρος Ιατρόπουλος, Ηλίας Καραμπούλας και Κωνσταντίνος
Ιατρόπουλος. Εχουν ήδη κερδίσει και οι τρεις μαζί πάνω από 10 μετάλλια σε πανελλήνιους
αγώνες, ενώ οι δύο έχουν αγωνιστεί με
τις εθνικές ομάδες της εκάστοτε ηλικιακής κατηγορίας τους συνολικά τρεις φορές.
Κοινός παρονομαστής των επιτυχιών τους ο
Νίκος Τσιοφύλλας. Ο άνθρωπος που βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή στα πρώτα
αθλητικά βήματά τους, για να τους υποδεχθεί μεταξύ άλλων αθλητών και με την
καθοδήγησή του να γνωρίσουν και να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους. Τους ενέπνευσε την αγάπη
για τον αθλητισμό και τη φιλοδοξία για μεγαλύτερες διακρίσεις. Ο Νίκος Τσιοφύλλας είναι ο προπονητής στον οποίο ο σύλλογος οφείλει την εκτόξευση της
πορείας του από την 307η
θέση το 2008, στην 30η το 2019.
Το
κοινό χαρακτηριστικό της ομάδας των τριών είναι ότι ασχολούνται με τις μεσαίες
και μεγάλες αποστάσεις. Ήδη ο Ηλίας που είναι και ο μικρότερος, έχει
πετύχει πολύ μεγάλη επίδοση στα 10000μ
και ρεκόρ συλλόγου της κατηγορίας K20 (32.52.87) στις 15/12/2018 και ο Κώστας
στον Ημιμαραθώνιο (1ω,13λ,59) στις 21/11/2018.
Το «Γκρουπάκι»
γεννήθηκε από την κοινή μεγάλη επιθυμία για κατάκτηση επιδόσεων υψηλού
επιπέδου. To συγκρότησε
η επιτακτική ανάγκη να υπάρχει αποκλειστική και απερίσπαστη καθοδήγηση από
άνθρωπο με ιδιαίτερη εμπειρία και γνώση όπως ο Άκης Αναγνώστου που πρότεινε ο
Δημήτρης Τασσόπουλος, έχοντας ο ίδιος προσωπικό βίωμα και εμπεριστατωμένη άποψη.
Είναι σίγουρα μεγάλη ευκαιρία για τους 3 αθλητές του Αθηνόδωρου να
αποκομίσουν τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη απ’ αυτή τη συνεργασία και περιμένουμε ευχόμενοι
τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα στους επερχόμενους αγώνες, αλλά και
μακροπρόθεσμα τα όνειρα τους να γίνουν πραγματικότητα. Άλλωστε κάθε απόπειρα προόδου
συνιστά αυταξία, ανεξάρτητα από την κριτική (δίκαιη ή άδικη,
καλοπροαίρετη ή κακοπροαίρετη) που αναπόφευκτα γίνεται για την ορθότητα των επιλογών και την έκβαση του εγχειρήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου